کتاب زبان عربی و تحکیم هویت فرهنگ اسلامی و ایرانی

کتاب الکترونیکی «زبان عربی و تحکیم هویت فرهنگ اسلامی و ایرانی» نوشتهٔ عیسی متقی‌زاده در نشر میراث ماندگار چاپ شده است.  زبان عربی، بخشی از هویت ملّی و دینی ایرانیان است و در شناساندن فرهنگ ایران به جهانیان به‌عنوان قومی متفکر، عمیق، خوش‌ذوق، دانشمند و دانش‌دوست نقش بسزایی داشته است. ایرانیان در جهانی‌کردن زبان عربی که زبان اسلام و قرآن است، نقش و سهم بی‌نظیری داشته‌اند؛ بنابراین ارج نهادن به این خدمات متقابل بین اسلام و ایران، وظیفۀ همه دست‌اندرکاران، دانشمندان و دانش‌دوستان است. در درازای بیش از چهارده سده حضور اسلام در ایران و نزدیک به دوازده سده تعامل زبان فارسی با عربی در شکل‌دهی به فرهنگ ایران، بخش عظیمی از ادبیات فارسی متأثر از فرهنگ و اندیشۀ اسلامی و زبان و ادبیات آن شده است، به‌گونه‌ای که درک متون ادبی فارسی بدون مراجعه به امهات کتاب‌های نوشته شده به زبان عربی و حل مشکلات آن ناقص و در برخی موارد ناممکن خواهد بود.

درباره کتاب زبان عربی و تحکیم هویت فرهنگ اسلامی و ایرانی

زبان عربی از آغاز حضورش در ایران حضوری خاص و ویژه دارد. توجه به زبان عربی سبب شد تا اوج تأثیروتأثر زبانی را بین دو زبان فارسی و عربی شاهد باشیم. بدون تردید فهم بخش عظیمی از میراث به‌جامانده از این تأثیروتأثر که در ادبیات غنی فارسی به یادگار مانده، موقوف به دانستن ریشه‎های اصلی آن است که در قرآن کریم، احادیث نبوی (ص) و گفتار ائمۀ معصوم (ع) پراکنده است. بخش دیگری از اثرپذیری زبان و فرهنگ ایرانیان در مواجه با میراث منظوم و منثور به زبان عربی است که یا اغلب به‌وسیلهٔ ایرانیان نگاشته شده است یا ایرانیان در آثار خود از میراث عرب‎های مسلمان سود جسته‌اند.

در این تحقیق تلاش شده کارکردهای زبان عربی در شکل‌دهی هویت فرهنگی اسلامی ایرانی مورد بررسی قرار گیرد. ازآنجاکه در این حوزه تاکنون پژوهش مستقلی انجام نگرفته است مؤلف امیدوار است این اثر پژوهشی زیر ساخت‌های مقدماتی این مسئله مهم را فراهم کرده باشد.

کتاب زبان عربی و تحکیم هویت فرهنگ اسلامی و ایرانی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به علاقه‌مندان به زبان عربی و علم زبان‌شناسی پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب زبان عربی و تحکیم هویت فرهنگ اسلامی و ایرانی

یکی از اصولی‌ترین مسائل دوره مسایل مرتبط با دوره اول وینگشتاین که با کتاب رساله منطقی (تراکتاتوس) شناخته می‌شود تعیین حد و مرز زبان است. به دنبال این مساله موضع وی پیرامون بسیاری از گزاره‌های دینی مشخص می‌شود. در این کتاب وینگشتاین قایل به یک زبان بود زیرا مطابق ان رساله زبان عبارت بود از گزاره هیا بدوی و توابع صدق گزاره‌های بدوی. گزاره‌های بدوی تصویری از وضعیت عالم خارج، امر واقع، وضعیتی از چیزها و اعیان است. بر اساس تراکتاتوس یک زبان بیشتر وجود ندارد و زبان یک ماهیت اساسی دارد. جامعه‌شناسان تصریح می‌کنند که: «یکی از ویژگی‌های خاص انسان، توانایی و مهارت او در برقراری ارتباط با دیگران به عالی‌ترین و پیچیده‌ترین وجه است. استعداد بسیار تکامل یافته انسان در برقراری ارتباطات نمادی، اکتساب فرهنگ را آسان، و انتقال فرهنگ را از نسلی به نسل دیگر ممکن می‌کند. جامعه‌شناسان و انسانشناسان، هر دو بر این عقیده‌اندکه چنانچه انسان استعداد و مهارت وسیع فراگیری زبان و برقراری ارتباط با دیگران را نداشت، نمی‌توانست به حیات خود ادامه دهد . ارتباط نمادی آدمیان به سه شیوه اساسی صورت می‌گیرد. شیوه نخست، زبان گفتاری است که عبارت از الگوهای صوتی و معانی پیوسته به آن است. زبان گفتاری آموزش و ارتباطات را آسان می‌کند. دومین شیوة ارتباط، زبان نوشتاری است که عبارت از ثبت تصاویری از گفتار است. زبان نوشتاری آموزش حفظ و میراث فرهنگی را تسهیل می‌کند. سومین روش، زبان جسمانی است که از ادب عامیانه گرفته شده است و به معنای برقراری ارتباط، با حرکات دست و صورت و به طور کلی با ایما و اشاره است. محور بحث ما بر زبان گفتاری است. «زبان یک محصول اجتماعی و فرهنگی است. لذا یکی از پدیده‌های خاص زندگی اجتماعی انسان است وآن چنان درتاروپود زندگی روزانه ما تنیده شده که همچون خواب وخوراک بسیار بدیهی جلوه می‌نماید. برای درک اهمیت زبان کافی است تصور کنیم که زبان از جامعه انسانی گرفته شود.