بریده‌هایی از کتاب استعداد نافرمانی و شکستن قوانین کار و زندگی

آسایش و راحتی، بیش از حد جدی گرفته شده‌اند. آن‌ها برخلاف تصورمان، ما را شاد نمی‌کنند.

این بازی شامل پرتاب توپ مجازی با دو بازیکن کامپیوتری است. در ابتدا، جفت بازیکن کامپیوتری توپ را به طرف هم و شرکت‌کننده، غلت می‌دهند.

نافرمان‌ها مشکل نمی‌سازند، مشکلات نافرمان می‌سازند.

اغلب اوقات طرز فکر ما در مورد پرسش‌گری، مخصوصاً اگر در مناصب مدیریتی باشیم، اشتباه است. می‌ترسیم، زیرا همهٔ پاسخ‌ها را نداریم، و از اینکه دیگران در موردمان پیش‌داوری منفی کنند می‌ترسیم.

دلبسته‌کننده‌ترین داستان‌ها، آن‌هایی هستند که پُر از احساس‌اند.

از بوتورا پرسیدم، از چه کسی الهام گرفته است. پاسخ داد: "آی‌وی‌وی، هنرمندچینی هنرهای تجسمی که در غرب آموزش دیده. اون سنت‌های مختلف رو با هم ترکیب می‌کنه. مخصوصاً هنر مینیمالیستی و انتزاعی رو. اسم یکی از هنرهای اجرامحور او، انداختن گلدان سلسلهٔ هانه. در این اثر گلدانی دو هزارساله رو نابود می‌کنه." بوتورا از من پرسید: "به‌نظر تو چرا در یه چشم به هم زدن، هزاران سال تاریخ رو می‌شکنه؟ من بعدها فهمیدم که اون رفتار نه‌تنها مخرب نبوده، بلکه سازنده هم بوده. یه آغاز بوده. بشکن، تغییر بده، بساز."

نافرمان‌ها برای یادگیری ارزش قائل‌اند و فروتن می‌مانند. اولین‌باری که بوتورا را ملاقات کردم به من گفت: "اگر فکر کنی همه چیز رو می‌دونی، دست از رشد می‌کشی... چشمات رو باز نگه‌دار و پرسش کن."

نافرمان‌ها برای یادگیری ارزش قائل‌اند و فروتن می‌مانند. اولین‌باری که بوتورا را ملاقات کردم به من گفت: "اگر فکر کنی همه چیز رو می‌دونی، دست از رشد می‌کشی... چشمات رو باز نگه‌دار و پرسش کن."

به کمک تجربهٔ دوران کودکی‌اش، به این نتیجه رسیده بود که سیستم آموزشی، خلاقیت را کاهش می‌دهد.

از اینکه همخانه یا همسرمان، ماشین ظرف‌شویی را با بی‌دقتی پر کرده، گله می‌کنیم. اما به‌خاطر اینکه شام پخته، از او تشکر نمی‌کنیم. بیشتر توجه ما معطوف به شکست‌های دیگران است تا موفقیت‌هایشان.