نظرات کاربران درباره کتاب سیاحتنامه ابراهیم بیک

به همه توصیه میکنم چند ساعت وقت بگذارند کتاب رو مطالعه بکنند یه جاهاییش تو این زمونه دیگه نیاز نیست با دقت بخونید مثل مسائل مربوط به حقوق بشر و این چیزها، ولی در مورد مسافرت و راهها و مقایسه ایران وخارج در حدود 170 سال پیش اطلاعات جالبی میده، داستان ابراهیم بیگ به ظاهر مربوط به دوره ای نه چندان طولانی بعد از جدایی قفقاز از ایران است ولی در واقع تا حدی به داستان امروز ما مردم و مسئولین شباهت دارد البته شخصیت قبل از سفر او به عنوان ایرانی غربت نشین تقریبا الان نمونه و مشابهی ندارد ولی وضعیت داخل ایرانش چی بگم اول از دست خودمون و بعد از دست مسئولین

کتاب بسیار عالی، نثر خوب و روان، فقط غلط های املایی داره، شاید هم بخشی به خاطر سبک نوشتاری اون زمان هست. در کل این ایراد قابل چشم پوشی هست.

خداروشکر که بلاخره خوندن این کتاب روزیم شد ۲۰ سال پیش برای اولین بار در کتاب های درسی ادبی نام این کتاب را خواندم ودوست داشتم مطالعه کنم . کا ش جلد ۲ و۳ را هم می توانستم بخوانم طاقچه ی عزیز یه فکری بکن . گذشته چراغ راه آینده ⚘ما کار را از جایی تحویل می گیریم که گذشتگانمان از آنجا به ما تحویل دادند .👌 اگر کسی بخواهد بداند در همین زمان که ایران به این فلاکت دچار بود در اروپا اوضاع چطور بود کتاب پاریس از دور نمایان شد را بخواند . وقیاس کند . استبداد وطاغوت ذاتا فاسد است . وفساد ش دامن رعیت را بیش از همه می گیرد . جهل عامل تمام بدبختی وفلاکت وسیه روزی در تمام موضوعات مورد ابتلا بشر است ؛چه در علوم دینی باشد وعلم را از عالم نما گرفتن ؛وچه درمان امراض بدن باشد ومراجعه به طبیب نما

جناب احمد کسروی نویسنده ی کتاب مشروطه اظهار دارن جلداول کتاب احتمالا نوشته ی میرزا مهدی خان سردبیر وقت روزنامه ی اختران بوده باشه چون قلم و محتوای جلد اول با دوجلد بعدی کاملا متفاوت هست به هرحال ابراهیم مراغه ای چون فرزند تاجر بوده و به کشورهای فرنگ مسافرت کرده بوده اختلاف سطح ایران رو با کشورهای دیگه کاملا متوجه شده بوده و این کتاب ممنوعه رو که تو بیداری ایرانیان آن زمان در اوایل مشروطه بودن زیاد میکنه حالا به هرحال چه قلم خودشون باشه چه گردآورنده ی کتاب به نظرم از روی حس میهن پرستیشون این کتاب رو چاپ کردن

چرا کتاب مملو از غلط های املایی است؟ اصل نسخه این گونه است یا بهنگام ماشین نویسی اشتباهاتی رخ داده؟

این کتاب فقط یه سیاحتنامه درباره‌ی آداب غذاخوردن و فاصله شهرها نسبت‌به‌همدیگه نیست؛ ماجرای سفر مردیه که با یک چشم‌انداز آرمانی از وضعیت ایران وارد کشور میشه و یهو همه‌چیز در مقابل چشمش فرومیریزه. مشکلات رو میبینه، علت‌هارو جست‌وجو میکنه، اخطار میده و به‌دنبال پیداکردن راهی برای به‌آگاهی رسوندن کساییه که در لجنزار جهالت و فساد و کوریشون فرورفتن. ●کتاب رو که بخونی متوجه بعضی از تشابهات مسائل اون دوره‌ی تاریخی با زمان اکنون میشی که بنظرم قابل توجهه؛ مثل مهاجرتهای فراوونی که اتفاق افتاده و سختیهایی که این مهاجرتها داشته. ●عکس‌هایی که در بعضی از صفحات بود جالب بود. فقط تا انتهای کتاب انتقادات تکرار میشن که باعث یکنواختی میشه. این اتفاق برای من افتاد و قسمتهای پایانی کتاب رو باوقفه خوندم و کتاب رو تموم کردم(البته توصیه میکنم پایان تمثیلی اون‌رو به‌هیچ وجه از دست ندین)

از بندر انزلی با کشتی میرفتن باکو؟ بابلسر و ساری بندر بین المللی بوده؟ ازین ور دریاچه ارومیه تا اونورش با کشتی میرفتن؟ از بندر بوشهر با کشتی می رفتن تا آفریقا وهند؟ پس چرا الان نیست؟

خواندن این کتاب برای هر دلسوخته‌ی میهن، همانند خواندن مرثیه است و دردناک، اما، حداقل نزدیک به انصاف، تلاشی برای برشمردن کاستی‌ها و پیشنهاد راه حل آنها است. خواندن واژگان از روز افتاده، کمی سخت است چه رسد به فهم آن، ولی داستان به گونه‌ای است که دوست دارم همه‌ی آن را بیازمایم و از درستی این که این سیاحت‌نامه در گذشته‌ی دو قرن پیش نگاشته شده، دل‌آسوده شوم. مانند نوشیدن چایی که بارها در این سیاحت‌نامه گفته شده در سال‌های پایانی قرن ۱۹ میلادی همگانی و در دسترس همه بوده در حالی که نویسنده خیلی راحت در تمام مسیر به جای قهوه در قهوه‌خانه‌ یا صبحانه، چایی می‌نوشیده است. شوربختانه لغزش دیکته‌ای هم کم نیست.

از آنجا که کتاب در عصر قاجار نوشته شده، پس باید علاقه مند به نثر آن دوران باشید تا کتاب رو بخوانید، در کل کتاب مناسبی هست اما در برخی موارد نقد های تکراری نسبت به جامعه آن زمان دارد که کمی خسته کننده هست

من خواندن این کتابو به شما سفارش میکنم. من وضعیت مردم را تا این اندازه خراب در آن زمان اطلاع نداشتم. خدا رحمت کنه این آقای ابراهیم بیگ را. کتاب غلط های املایی زیادی داره.

کتاب بسیار ارزشمند و خوبی بود ولی خیلی مطالب مفید میشه از اون بدست آورد ولی متاسفانه مملو از اغلاط املائی!

شرح اوضاع زمانه قاجار که نشون کیده کا ایرانیها با تمام تغییراتی که در طول سالیان داشتیک ولی خصلتمون همون خصلت اجدادمونه و بی تفاوتیم نسبت به کشورمون

عالی