نظرات کاربران درباره کتاب صوتی نیم دانگ پیونگ یانگ

این کتاب درمورد سفر چند ایرانی به کره شمالی است کتاب یک ویژگی ارزنده دارد که خیلی با کتاب هایی از این نوع متفاوت است و ان این است که دچار سیاهنمایی نیست ( خودتون بهتر میدونید که کشور های مختلفی از سیاهنمایی کره شمالی نفع ارزنده ای میبرند ) از این جهت ان کتاب ها فاقد ارزش اصلی هستند و کتابی در این زمینه باید قابل خوانش باشد که به دور از دیدگاه ها باشد

بسیار کتاب خوبی است اما اثر تحریم بر وضعیت فعلی کره دست کم گرفته شده است.و نوع بیان گوینده خیلی یکنواخت و غیر زنده است.

کتاب ،سفرنامه ای است با متن روان و گیرا که نویسنده داستان دو سفر به کشور کره شمالی رو بر اساس دیده های خود و بدون پیش داوری مطرح کرده است که البته این طور برداشت میشه که به خاطر جو حاکم بر این کشور نمی توان قضاوت صحیح و کاملی در مورد شهروندان کره شمالی داشت

سفرنامه با متن روان و درون مایه طنز ،اسامی بامزه مثل بچه خیابان ظفر و ...برا افراد کره ای انتخاب شده ،بنظر من کتاب بی‌طرفی بود خیلی قصد تخریب یا تعریف و تمجید و یا ، بزرگنمایی یا سیاه‌نمایی خاصی نداره

قبلتر چیزهایی در مورد کره شمالی شنیده بودم که این کتاب تایید کننده خیلی از اینها بود. تجربه سفر به کره شمالی واقعا تجربه خاص و هیجان انگیز و ترسناکیه. آدم یاد دنیای ۱۹۸۴ میفته.

پیشنهاد میکنم این کتاب رو همه گوش کنند بدون اینکه گارد خاصی نسبت ب مذهب یا اعتقادات نویسنده محترم داشته باشند

کتاب خوب و جالبی بود.

چرا پخش نمیشه؟

کتاب جالب و قابل تاملی بود. جای تأسف داره که بسیاری از دسته بندیها و روشهای محدود کننده مورد استفاده در این کشور قابل تطبیق با کشور ماست

متنِ روانِ آغشته به طنز و گویندگی حرفه ای کتاب رو واقعا شیرین کرده👍🏻

اصولاً موضوع کره شمالی به خودی خود کنجکاوی برانگیز هست و هم اینکه لحن سرحال آقای امیرخانی کمک میکنه که حتی یک سفرنامه رو با علاقه دنبال کرد. مطالعه این کتاب رو پیشنهاد میکنم چون شاید نقاط مشترکی وجود داره که میشه خیلی در موردشان عمیق شد...

من این کتاب و خوندم که در مورد سبک زندگی، فرهنگ، رفتار و ... مردم کره شمالی اطلاعات پیدا کنم.ولی خود نویسنده اصلا نتونسته بود با مردم ارتباط برقرار کنه.بیشتر اتفاق های معمولی روزمره شرح داده شده بود.اصلا توصیه نمیکنم

کتاب بسیار جالبی در قالب خاطره نویسی و با دورن مایه ای آمیخته با طنز بود که ابعاد تازه ای رو از زندگی در یک کشور محدود و بسته دیکتاتوری نشون می داد.

ابتدا فکر میکردم با یک سفرنامه خشک و خسته کننده رو برو ام... اما متن روان و بدون تکلفش کمک کرد تا انتها با اشتیاق ادامه بدم... زبان طنز مودبانه اش هم دوست داشتنی بود

روان، جذاب و طناز، سه ویژگی اصلی کتاب! این کتاب ماجرای دو سفر نویسنده به پیونگ یانگ است. تمام گفته‌ها و شنیده‌ها را که نه ولی نظرات تند و تیز دیگر مسافران و نویسندگان را که تا به حال شنیده‌ایم کنار بگذاریم، می‌توانیم با نگاهی ملایم‌تر و بی‌طرفانه‌تری به این کشور مرموز سفر کنیم ان هم با نثر جذاب آقای امیرخانی و خوانش دلپذیر آقای حکیم.

سفرنامه ها همیشه جذابیت خاص خودشون رو دارن مخصوصا اینکه این سفرنامه از نگاه یک هموطن با اشتراکات زیاد فرهنگی باشه و اگر نویسنده زبانی خودمانی و طنز هم داشته باشه دیگه سفرنامه چیزی از جذابیت کم نخواهد داشت با تموم شدن کتاب احساسم اینه که یک سفر به کره ی شمالی رفتم و برگشتم و تا حدود زیادی با فضا و جو موجود اونجا آشنا شدم... با سپاس از نویسنده ی باذوق و حاذق جناب امیرخانی و همینطور گوینده ی با احساس و کاربلد جناب حکیم معانی

فوق اعلاده بود، عالی، مشکل فقط در تلفظ صحیح کلمات گوینده بود،تشکرازطاقچه عزیز.

من کتاب متنی رو خوندم. فوق العاده جذاب و عالی

کتاب خیلی خوبی بود، مخصوصا اینکه این همه عبارت «ما هم کره شمالی هستیم، یا میشیم» رو می‌شنوی و نمی‌دونی درسته یا نه، و اگه آره چرا؟ از طرفی فضای توصیف‌شده منو یاد رمان ۱۹۸۴ می‌ندازه، با همون فضای بسته و مالکیتِ حاکمیت بر همه چیز، مخصوصا اندیشه. اون جمله اللریز آقریماسون هم تلفظش اشتباه بود، الَّریز آقریماسون درسته نه ال‌للریز..! :)

یه دید جدید نسبت به چیزهایی که از کره شمالی شنیدیم نه اینکه سعی بکنه تمام نقاط ضعف اونها رو ماست مالی بکنه نه اتفاقا خیلی واقع گرایانه سعی در گزارش چیزهایی که دیده میکنه ولی با توجه به پیش زمینه حزب اللهی نویسنده(نویسنده سفرنامه رهبر انقلاب به سیستان با نام داستان سیستان هستند ایشون) بعضی جاها از این لنز به قضیه نگاه میکنند و حتی نقد های خوبی هم نسبت به جامعه انجام میدن لحن روایت سفرنامه هم که طنزه بر تاثیر گزاری اون بعضی جاها اثر مثبت داشته و در بخش های نقدی که یهو لحن جدی میشه موتور ادراک مغز به طور ناگهانی تسمه میزنه من خودم برای جلوگیری از این وضعیت هرکجا که بوی نقد میومد چند دقیقه قطعش میکردم و بعد از استراحت کوتاهی دوباره اون بخش نقدی رو گوش میدادم صدا و تن صدای گوینده هم خوب بود و آرام البته شاید برای بعضی ها خسته کننده باشه گوش دادن نمونه توصیه میشه