بریده‌هایی از کتاب جایی برای آواز خرچنگ‌ها

آن‌ها چِیس را از بدو تولد می‌شناختند و رشدش را از یک کودک بامزه تا یک نوجوان زیبا دیده بودند؛ ستارهٔ تیم بیس‌بال و آدمی توانمند برای کار کردن با پدر و مادرش. دست آخر هم باید گفت که او مرد بسیار جذابی بود که با زیباترین دختر شهر ازدواج کرده بود. آن لحظه آنجا روی زمین تنها افتاده و حتی از لجن‌زار هم پست‌تر شده بود. این گلچین ظالمانهٔ مرگ است و مثل همیشه نمایش روزگار را از

توی دلش غنج زد که بابا به او گفته «عسل من».

زندگی وقیحانه آهنگ خودش را می‌نواخت.