بریده‌هایی از کتاب انتخاب‌های سخت

. ما روش‌های سختی را آزموده بودیم (مانند افغانستان پس از فروپاشی شوروی در سال ۱۹۸۹) که به ما یاد داد غفلت درباره‌ی بعضی مناطق و تهدید‌ها، نتایج دردناکی به همراه خواهد داشت. نیاز بود که به تمام صحنه‌ی شطرنج به‌دقت نگاه کنم.

رئیس‌جمهور به وعده‌هایش تمام و کمال عمل کرد. او در انتخاب تیم، مرا مختار گذاشت. در تصمیمات کلان درباره‌ی سیاست‌های خارجی، به جای این‌که به حرف‌های مشاوران سیاست خارجی‌اش گوش کند و هر از چند‌گاهی با من ملاقات داشته باشد، کاملا توصیه‌های مرا می‌پذیرفت. من و او اگر در سفر نبودیم، تقریبا هفته‌ای یک بار می‌نشستیم و با هم صحبت می‌کردیم. من همچنین به‌طور منظم با مشاور امنیت ملی و وزیر دفاع در کاخ سفید ملاقات داشتم. اگر همه این‌ها را در نظر بگیریم، به‌جز برنامه‌های پربار مسافرت‌هایم، در طول این چهار سال، بیش از هفت هزار بار در کاخ سفید بودم.

خانواده‌ام طبق ایمان مسیحی متدیست‌شان به من آموختند که: کارهای خوب انجام بده، هرچند بار که می‌توانی انجام بده، برای هرکسی می‌توانی انجام بده، تا می‌توانی انجام بده

انتظار داشتم تا با استعداد‌ترین خدمت‌گزاران کشور دور هم جمع شوند و برای صلاح یک ملت سخت کار کنند.

نتظار داشتم تا با استعداد‌ترین خدمت‌گزاران کشور دور هم جمع شوند و برای صلاح یک ملت سخت کار کنند.

در جملات پایانی‌ام تلاش کردم تا برای جوانان حاضر در سالن توضیح دهم که به‌خاطر وجود ماندلا است که امروز ما کنار هم قرار داریم. با یادآوری انسانیتی که در قبال زندان‌بان‌هایش به خرج داد، از آن‌ها خواستم به ما کمک کنند تا جهانی از درک مشترک و عدالت خلق کنیم که در هر آن هر پسر و دختری برای مبارزه فرصت داشته باشد.

بیل و من دانشجوی حقوق بودیم و تلویزیون نداشتیم. پس رفتیم و یک گیرنده پرتابل که آنتن‌های شبیه گوش خرگوش داشت اجاره کردیم. کشان‌کشان به آپارتمان‌مان بردیم و هر شب منتظر می‌شدیم تا صحنه‌هایی از کشوری را ببینیم که تمام عمرمان از تماشایش محروم بودیم.

اجازه‌دادن به ایران برای دستیابی به سلاح هسته‌ای تخطی از این پیمان بود و می‌توانست سدی را بشکند که سیلی از موارد مشابه را به دنبال داشته باشد، اول کشورهای خاورمیانه و در میان آن‌ها رقبای سنی مذهب ایران و سپس تمام دنیا.